پنجشنبه، ۲۸ اردی‌بهشت ۱۳۹۱ / ۱۷ می ۲۰۱۲
به نظر میرسد که اوباما تصمیم
گرفته است برای پیروزی در انتخابات دوره دوم ریاست جمهوری اش از هیچ
نامردمی و تن به خفت و خواری دادنی فروگذار نکند. این انتخابات قرار است
در پائیز آینده انجام شود و با توجه به مجموعه شرایط داخلی امریکا و مسائلی
که به سیاست خارجی آمریکا مربوط می شود، به نظر میرسد که شانس برنده شدن
اوباما خیلی زیاد نیست. به همین دلیل است که او تلاش می کند که به هر قیمت
شده دل رای دهندگان آمریکایی را به دست بیاورد. تلاش می کند به قولهایی که
در دوره اول ریاست جمهوریش به آمریکایی ها داده بود، عمل کند. از جمله این
قولها بیرون بردن نیروهای نظامی آمریکایی از عراق بود. او اخیرا در حالی
این کار را کرد که بسیاری از صاحب نظران بیرون بردن سربازان امریکایی از
عراق در شرایط فعلی را کار درستی ندانستند. از آنجایی که چندین هزارتن از
نظامیان و غیر نظامیان آمریکایی به عنوان کارشناس و مستشار در سفارت
آمریکا در عراق مشغولند، یکی از عوارض بیرون بردن نیروهای مسلح امریکایی از
عراق، در شرایط نا امنی موجود و دست باز داشتن پاسداران رژیم آخوندی در
عراق، میتوانست به خطر انداختن جان همین کارشناسان و مستشاران و کارمندان
سفارت باشد. هر گونه اتفاقی از قبیل گروگانگیری و ترور که برای این
امریکائی های مقیم عراق پیش بیاید بطور مستقیم روی محبوبیت انتخاباتی
اوباما و انتخاب شدن دوباره وی تاثیر خواهد داشت. همانگونه که گروگانگیری
کارمندان سفارت آمریکا در ایران روی انتخاب مجدد کارتر تاثیر گذاشت و باعث
انتخاب نشدن وی برای دور دوم ریاست جمهوریش شد. کما اینکه ازدیاد نا امنی
در عراق نیز به نفع اوباما نخواهد بود. به نظر میرسد که اوباما برای اینکه
عوامل رژیم آخوندی دست به ماجراجویی نزنند و موجب شکست او در انتخابات
نشوند با آخوندها و عواملشان در عراق به توافقاتی رسیده اند که از جمله
دست باز دادن به عوامل آخوندها برای کشت و کشتار و اذیت و آزار مجاهدین
است.
عبارت "از گندم ری نخواهی خورد" و "امیدوارم از گندم ری نخوری"
مربوط میشود به جریان عاشورا و جنایتی که یزید و عمرِ سعد در حق امام حسین و
یارانش مرتکب شدند.
یزید، برخلاف شایعاتی که در موردش شده سیاستمدار
پیچیده و زرنگی بود. معاویه پدرش برای او از بسیاری از بزرگان عرب و
مسلمانان معروف و شناخته شده برای او بیعت گرفته بود اما او خود نیز با
لطایف الحیل از بسیاری دیگر بیعت گرفت. تنها امام حسین بود که تن به خواری
بیعت با یزید نداد و به همین دلیل یزید تصمیم به از میان برداشتن او گرفت.
از جمله معروفینی که با یزید بیعت کردند عمرِ سعد بود. وی فرزند سعد ابن
ابی وقاص از سردارانی بود که در راه گسترش اسلام فداکاریهای بسیار کرده بود
و در بین مسلمانان اعتباری داشت. یزید برای بیعت کردن به عمر قول حکومت ری
را داده بود. حکومت ری منسبی بسیار با اهمیت و پر مداخل بود و به هرکسی
نمیدادند. درست در همان گیر و داری که عمرِ سعد خود را برای گرفتن حکم و
رفتن به ری آماده میکرد، امام حسین و یارانش در صحرای کربلا به محاصره
نیروهای یزید در آمده بودند و پیام یزید را دریافت کرده بودن که یا بیعت و
یا کشته شدن. یزید البته مشکلی در داشتن جنایتکارانی نظیر شمر و دیگران
برای کشتار امام حسین و یارانش نداشت. اما برای ادامه حکومتش لازم داشت که
این کار را موجه جلوه دهد و به مسلمانان نا آگاه و بخصوص نیروهای "بسیجی و
حزب اللهی های" خودش بقبولاند که امام حسین "منافق" است و به دلیل خروج بر
خلیفه مسلمین و "امیرالمومنین زمان" کشته شده است. یزید برای واقعی جلوه
دادن تبلیغات دروغش علیه امام حسین، به حمایت و پشتیبانی کسانی مثل عمر سعد
که نان اعتبار و سابقه پدرش را میخورد نیاز داشت. بنابراین با زرنگی تمام
به عمرِ سعد گفت که قبل از رفتن به ری و به دست گرفتن حکومت آنجا و "خوردن
از گندم ری"، لازم است یک "کار کوچک"! برای "امیرالمومنین یزید" انجام
بدهد. عمر می باید به عنوان فرمانده لشکر یزید در مقابل امام حسین و یارانش
ظاهر شود و از امام بخواهد که با یزید بیعت کند و اگر نکرد کار او را
بسازد. عمر که خوب میدانست که حسین اهل بیعت با یزید و تن دادن به ذلت
نیست، دریافت که یزید با زرنگی تمام مسئولیت یک جنایت بزرگ را بر دوش او
نهاده است. ابتدا از یزید خواست که او را از این کار معاف کند. اما یزید با
خونسردی به او گفت که مانعی ندارد، اما حکومت ری را فقط به شرط پذیرفتن
این ماموریت به او خواهد داد. عمر در نهایت، انجام جنایت فرماندهی کشتار
امام حسین و یارانش را در مقابل حکومت ری پذیرفت. معروف است که کسی از
اردوی امام حسین که عمر را می شناخت به وی گفت که او "از گندم ری نخواهد
خورد". البته می گویند بعد از وقایع عاشورا و شهادت امام حسین و یارانش،
مسائلی اتفاق افتاد که عمرِسعد نتوانست به حکومت ری برسد و از گندم ری
بخورد.
گفته ها و بهانه های مزخرف و در عین حال مضحک وکیل وزارت خارجه
آمریکا در دادگاهی که اخیرا در زمینه خروج نام مجاهدین از لیست تروریستی
آمریکا تشکلیل شده بود، نیز تایید کننده این نظریه است که اوباما؛ که برای
انتخاب شدن دوباره اش نیاز به کمک آخوندها و همدستانشان در عراق دارد، با
آخوندهای حاکم بر ایران به نوعی توافق رسیده است. اگر وزارت خارجه امریکا
هرچه زودتر این بهانه گیریهای بی ربط و سخیف را کنار نگذاشته و نام مجاهدین
را از لیست تروریستی خط نزند، این نشانه ای دیگر بر صحت چنین نظریه ایست.
اوباما برای انتخاب شدن و "حکومت ری" حاضر به پرداختن از جیب ملت ایران و
فرزندان مجاهدشان شده است.
اوباما، اگر بر سر "حکومت ری" با "یزید" بیعت کرده و پیمان بسته ای، آرزو می کنم که هرگز "از گندم ری نخوری".
